Ίσως
Τα δάχτυλά μου αγγίζουν...
τα πλήκτρα του υπολογιστή.
Οι καρδιές απόψε ραγίζουν,
που να βρω τον σωστό λογιστή,
της ζωής.
Της αναπνοής η μυρωδιά,
με λιώνει και παγώνει,
του χαμόγελου η ομορφιά,
με ζεσταίνει και κρυώνει,
χάνομαι.
Στο σκοτάδι κάθομαι,
με στριμμένα τα τσιγάρα...
Γεμάτη ερωτήσεις πνίγομαι,
λύνω το θέμα μου, τη θεματάρα,
αποτέλεσμα;
Δεν υπάρχει σήμερα, δεν υπήρχε χθες,
στην ομίχλη του καπνού διαλύεται.
Μια φωνάζω μπες, μια σε διώχνω, βγες...
Περιμένω κάτι, που δεν εμφανίζεται;
Ίσως...