Μάσκα
Μάσκα αισιοδοξίας
Χιλιές φωνές στο κεφάλι μου μπλέκονται,
αναμνήσεις, αμφιβολίες, ανησυχίες και φόβοι.
Όλα μαζί συγκρούονται,
στην τάξη δεν στέκονται...
Σαν πράγματα στο δωμάτιο μου είναι όλα ανακατεμένα...
Πώς να ξεφύγω όμως,
πώς να βρώ γαλήνη μου.
Πώς να γίνω πάλι αυτή που ήμουν...
Πώς να ξεχάσω και να ξεβαφτώ...
Τη ψεύτικη μάσκα αισιοδοξίας,
που δεν σταματώ να την φοράω,
και παντού να την κουβαλάω,
και μόνο στην μοναξιά...
μπορώ να την βγάλω.
Πώς να δεχτώ, ότι άλλαξα,
ό, τι και να ήμουν δεν θα γίνω πια...
Πέρασε ο χρόνος...
Μπορώ να γελάω, να κλαίω να τραγουδώ...
Την καρδιά μου πληγώνει πόνος.