Στην άκρη
Είμαι στην άκρη,
των δυνάμεων. Προσπαθώ να πάρω μια άλλη ανάσα,
πνίγομαι.
Δεν αντέχω κι΄αλλο.
Άλλες παράλογες αισθήσεις και ελπίδες.
Ας τα καλύτερα, άφησέ με στην μοναξιά,
χωρίς το νόημα, χωρίς την καρδιά.
Δεν αντέχω,
δεν μπορώ.
Θέλω να μην αισθάνομαι τίποτα.
... Να γίνω ένας Δόριαν Γκρέι.
Χωρίς καρδιά να απολαμβάνω τη ζωή.
Ο πόνος,
μόνο αυτός με ακολουθεί.
Γιατί, θέε μου;
Τι έκανα;
Πάλι;
Και ξανά;
Σταμάτα σου λέω.
Εκπνοή.
Θάλασσα γίνεται σκοτεινή,
γιατί. Περιμένω την ημέρα φωτεινή.
Δεν έρχεται όμως.
Περνάνε μέρες, μήνες και χρονιές.
Χάνομαι στις αναμνήσεις και αισθήσεις υπερβολικές.
Γύρνα σε μένα και σκύψε κάτω,
κάνε κάτι αλλιώς,
μη ρωτάς τελικά γιατί, ποιος φταίει και πώς;