Μια μελοδία
Φωνάζω δυνατά αλλά δεν ακούγομαι,
κλειστά τα μάτια μου, συγκρούομαι.
Συναντώ φώτα, λαμπερές εικόνες,
ψάχνω τη νόημα, θέλεις ή δε θες.
Ακούω τη μελοδία της όμορφης φύσης,
μέσα μου περίπλοκες ανόητες αισθήσεις.
Γλυκιά μου κούραση, λέγε νανουρίσματα,
θέλω μόνο τον ύπνο και όχι τα κλάματα.